In de oude kerk werden nieuwe gelovigen - na een intense voorbereiding van 40 dagen - gedoopt in de Paasnacht.
Een mens begon dan als nieuw: de doop symboliseert de afwending van het oude leven en toewending naar het nieuwe. In onze tijd speelt in de vastentijd naar Pasen datzelfde motief nog altijd.

Deze afwending van het ene en toewending tot het andere willen we handen en voeten geven in een vastenproject. Het begint met een bijeenkomst waarin we ons verdiepen in wat vasten inhoudt. Vervolgens maakt iedere deelnemer individuele afspraken over hoe hij/zij wil gaan vasten.
In de veertigdagentijd zelf houden we onderling contact via een appgroep. Ook kunnen we in een boekje met teksten en ruimte voor aantekeningen bijhouden wat het vasten met ons doet.
Na Pasen komen we opnieuw bij elkaar en vieren we het nieuwe leven.