Hulp van hemelhoog

De verhalen van advent en kerst zijn vol
engelen, gestalten van licht met een
boodschap van hoop.
Niet altijd geven zij antwoord op de vragen of
verlangens van de ontvanger, vaak
breken ze in met een boodschap die ontregelt,
die mensen bang of in verwarring achterlaat.

Maar die verwarring vormt wel steeds
het begin van een nieuw perspectief,
een andere manier van kijken
naar het leven en wat zich daar aandient.

De hulp van hemelhoog bestaat niet altijd
uit verhoring van gebeden
of vervulling van wensen,
garandeert zelden een gemakkelijke, maar
wel altijd een door God gezegende weg.

Je hoeft die weg niet alleen te gaan,
want je bent geliefd en gekend
door de Ene, die komt van alzo hoge…
die jouw verlangend hart en kwetsbaar
leven wil vullen met hoop en liefde,
geduld en vertrouwen, met de geest
van het kind uit Bethlehem.

Als je ontregeld bent of  in verwarring,
als twijfel of eenzaamheid je overvalt,
kijk dan goed om je heen, of je een
engel kunt ontdekken, misschien wel
één die muziek maakt, of een lied zingt,
of één die een kaart stuurt met
een mooie tekst, een gedicht, beeld
of verhaal dat je helpt om
met nieuwe ogen te kijken.

Ik zie ze regelmatig, mensen als engelen,
met woorden en gebaren van liefde,
handlangers van de Ene,
onze hulp van hemelhoog.

Ds. Anje de Kuiper

"Hulp van hemelhoog" is het thema van het
Advents- en Kerstproject van de Fonteinkinderclub

Geef mij een mens, een gebed

Geef mij een mens

Geef mij een mens die mij bij mijn naam noemt,
die U met mij deelt.
Want U bent voor mij het licht van de liefde,
de hand op mijn schouder, de wenkende verte.
U bent voor mij thuiskomen, opstaan,
vuur dat blijft branden, hartslag die klopt.

Geef mij een mens die U wil vertalen,
uw liefde herhalen.
Geef mij een mens die U geeft aan mij.
Want U bent voor mij als dauw in de morgen,
een lach in de avond.
U bent voor mij thuiskomen, opstaan,
vuur dat blijft branden, hartslag die klopt.

Sytze de Vries

Vasten???

Dat ik in de Veertigdagentijd door de week geen alcohol drink, mag dat vasten heten? Het stelt niks voor, hoewel ik dat glaasje wijn 's avonds laat wel mis. En toch doet het me wel beseffen dat we op weg zijn naar Pasen.

Wat me meer nog daarbij bepaalt zijn de voorbereidingen voor alle vieringen in kerk en school. Ik ben geen werker van het laatste uur, dus ben daar al een poosje mee bezig.

Elk jaar word ik geprikkeld om kruis en opstanding opnieuw te doordenken. Er bestaat geen Jezus zonder kruis en opstanding. Hoe moeilijk we dat ook vinden te doorgronden.

Daarom lees ik elk jaar in de Veertigdagentijd een boek waarin vooraanstaande theologen daar weer doorheen kruipen en de zeggingskracht van kruis en opstanding proberen te verwoorden. Dit jaar is het een boekje van Rowan Williams. Tot 2012 was hij aartsbisschop van Canterbury en daarmee hoofd van de Anglicaanse wereldkerk. De titel: God met ons, de betekenis van kruis en opstanding, toen en nu.
Ik vind het theologie op z’n best.  Ook toegankelijk voor de geïnteresseerde leek.

Ds. Lourens de Jong

Een koning op een ezel

Elk jaar hoopt Rolf dat het gebeurt, dat het echt gebeurt.
Namelijk dat er óók een ezel is met Palmpasen.
Met kerst is er één bij de kerststal, een echte waar je dan rondjes op mag rijden.
Maar met Palmpasen is die er nooit.
Terwijl de ezel uit het verhaal van Palmpasen écht Jezus heeft gedragen
toen Hij Jeruzalem in kwam.
De Ezel uit het kerstverhaal droeg alleen Maria.
Nou ja, alleen Maria…

Lees meer

Dodenherdenking

Vorig jaar werd ik gebeld met de vraag of ik namens de kerken op de dodenherdenking in Terbregge iets wilde zeggen.
Ik was bezig een preek te maken over het verhaal van Kaïn en Abel.
De twee zonen van Adam en Eva, figuren uit het boek Genesis.
Het zijn Leerverhalen over wat leven is.
Nee, niet bedoeld om iets interessants te vertellen over hoe het er lang geleden aan toeging, maar om vragen te stellen over hoe het er nog altijd aan toegaat.

In het verhaal van Adam en Eva klinkt bijvoorbeeld de vraag: Adam, mens, waar ben je?
Dat is de vraag: mens, wil jij leven met verantwoordelijkheid, je maat niet te boven gaan, maar ook niet onder de maat blijven.
In het verhaal van hun zonen Kaïn en Abel klinkt, als Kaïn Abel heeft gedood, een volgende vraag: Kaïn, mens, waar is je broeder?
En ook dat is een vraag van alle tijden: mens, wil jij voor een ander een broer of een zus zijn, een naaste?

Daarbij dacht ik toen in het kader van de dodenherdenking aan een verhaal dat iemand mij ooit vertelde.
Hij is al lang niet meer onder ons. Eenvoudige arbeidersmensen. Lid van de kerk.
In het laatste oorlogsjaar werd hun eerste kind geboren.
Er was voedselschaarste en het kind was niet sterk. Het heeft extra melk nodig, zei de dokter.
De jonge vader vroeg aan een boer, lid van diezelfde kerk: heeft u wat melk voor mij; mijn pasgeboren kind heeft dat nodig?
Nee, was het antwoord, daar kan ik niet aan beginnen!

Onverrichter zake keerde hij naar huis terug.
Het kind is kort daarna gestorven.
Ik weet niet of het een jongetje was of een meisje, laat staan de naam.

Maar bij de dodenherdenking op Terbregge, waar ik bijna elk jaar aanwezig ben, denk ik altijd aan dat anonieme kind. Ook een oorlogsslachtoffer.
En aan die oervragen van mens-zijn die de Here God al in het boek Genesis stelt: Mens, waar ben je? Neem jij je verantwoordelijkheid op je?
En mens, waar is je broer, je zus. Wil jij voor een ander er zijn?

Dodenherdenking is niet alléén terugdenken aan toen, aan de oorlog en aan alle slachtoffers.
Dat is het zeker ook, maar in het verlengde daarvan is het steeds weer die vragen willen horen: mens, waar ben je en voor wie ben jij een broer of een zus, een naaste?

ds. Lourens de Jong

Op weg naar Pasen

Veertig dagen op weg naar Pasen.

In de voorbereiding op het Paasfeest denken we na over ons leven:  waarom doe ik wat ik doe? Is dat goed voor mij en mijn omgeving?   Wat is op dit moment werkelijk belangrijk in mijn leven? Sommige mensen doorbreken bepaalde gewoontes om bewuster te leven: 40 dagen geen alcohol, vlees, facebook of twitter. In de Fonteinkerk houden we een sobere maaltijd. Zo worden we er bij bepaald  hoe weinig er nodig is om vriendschap en vreugde, maar ook zorgen en verdriet met elkaar te delen. We houden een inzameling voor de voedselbank, collecteren voor mensen in nood en sturen kaarten naar gevangenen, als teken van verbondenheid en meeleven.  

Lees meer

Op weg naar Pasen

Alles is op dit moment anders dan andere jaren. Ook de weg van de liturgie naar Pasen staat in een ander licht. Toch willen we in de Fonteinkerk zolang dat mogelijk blijft de zondagen, de drie dagen van Pasen en het Paasfeest via internet samen beleven. Want juist nu is de weg van Jezus vol betekenis: ook wij leven tussen hoop en vrees, in gevecht met kwade machten. En net als Hij blijven we voor elkaar de oude woorden van hoop herhalen: het licht is sterker dan het donker, na elke nacht een nieuwe morgen, liefde sterker dan de dood.

Met de woorden van Henriëtte Roland Holst:
   Dit ene weten wij en aan dit één
   houden we ons vast in de duistere uren:
   er is een Woord dat eeuwiglijk zal duren,
   en wie ’t verstaat die is niet meer alleen.

Daarom nodig ik je uit om de hoop en het vertrouwen te versterken door juist in deze moeilijke tijden de diensten via Internet te volgen: donderdag om je te laten bemoedigen door Christus die ons voorgaat in dienen en delen, vrijdag om stil te staan bij het lijden van deze wereld,  in de Paasnacht om dwars tegen alle kwade machten in het licht van de hoop te ontsteken en tastend en zoekend samen het geloof te belijden: Licht dat terugkomt, hoop die niet sterven wil, vrede die bij ons blijft. En op Paasmorgen nemen we een voorschot op Gods nieuwe wereld: we vieren het licht en de liefde, dwars tegen al het donker in.  Misschien wel door onze tranen heen…..

Een gebed voor de Stille Week en Goede Vrijdag

Omdat Jezus bezweken is aan het kruis
en geen pijn hem bespaard bleef
bidden wij voor alle mensen
die naar geest of lichaam lijden
en vergaan van pijn en angst:
O God, laat uw naam een licht zijn
in het donker van het lijden,
geef dat mensen in de buurt zijn
die door hun nabijheid uw naam vertalen.
Omdat Jezus heeft gezegd:
Het is volbracht,
bidden wij voor alle mensen
voor wij hij zijn leven gaf:
O God, laat uw Zoon leven onder de mensen
als een bron van vrede en vrijheid,
geef dat zijn offer ons bezielt
om te leven als mens naar uw beeld,
in liefde die mededeelzaam is,
in blijdschap die aanstekelijk werkt,
totdat zijn overwinning openbaar wordt
aan heel uw schepping.
(W.R. van der Zee – In het huis van de Levende)

Waarom zou je naar de kerk gaan?

Als wij in de kerk bij elkaar komen denken we na over ons leven en samenleven. In vieringen en gesprekken ervaren wij een bijzondere verbondenheid met God en met elkaar. We komen tot rust, we zingen, bidden en lezen de verhalen uit de Bijbel, waarin we dingen uit ons eigen leven herkennen.

Lees meer